Polski Owczarek Podhalanski

Ponieważ od jakiegoś czasu borykam się z przypadłościami jakie często dopadają Podhalany, postanowiłam napisać tu parę słów na temat ich pielęgnacji i ewentualnego leczenia oraz małą wzmiankę o samej rasie.

---

Polski Owczarek Podhalański jest dużym psem pasterskim o białym umaszczeniu. Jest dobrze zbudowanym i ciężkim psem- waga samicy to ok 50kg, a samca ok 60-70kg). 
Budowa: Klatka piersiowa głębok; tylne łapy nieznacznie dłuższe od przednich, patrząc od boku ustawione pod lekkim kątem; pysk długi łagodnie zwężający się; ogon noszony poniżej linii grzbietu, w podnieceniu noszony powyżej lini grzbietu, czasem lekko zagięty/ zakręcony; brzuch delikatnie wcięty;
Kolorystyka: Futro śnieżnobiałe (wada rasowa to łaciatość i przebarwienia), na łbie i grzbiecie proste, po bokach lekko falowane (wada rasowa kędzierzawość), na ogonie długie falowane. Cała sierść jest długa i miękka w dotyku  (wada rasowa szorstkość sierści). Szczenięta sa pokryte miękkim w dotyku puchem, który szybko zamieniają na gęstą sierść; oczy w kolorach od ciemno brązowego po czarny (im ciemniejsze tym lepiej); nos czarny, czasem miejscami zaróżowiony; poduszki łap ciemne. 
I to tyle teorii. Psy są z regóły spokojniejsze od suczek <wiem z doświadczenia>, psy są radosne, pełne życia i przyjacielskie. Chętnie się uczą i spędzają czas z innymi domownikami. Idealne do domu w którym są inne zwierzęta i dzieci. Psy te są opiekuńcze i z natury łagodne, szybko zaprzyjaźniają się z innymi zwierzętami, zawzięcie bronią dzieci oraz innych zwierząt. Są bezkonfliktowe, waleczne ale też płochliwe (wada rasowa). Bardzo chętnie jeżdżą samochodami czy autami. Nie lubią być więzione i potrzebują dużego pola do zabawy. Są zaczepne i często wciągają innych do zabawy. Gdy Podhalan zadomowi się u nas będzie traktował rodzinę i znajomych jak swoje stado i będzie z dumą bronił ich i domu. Bardzo łatwo przywiązują się do ludzi i miejsca w którym mieszkają. Z podwórka czynią swoje pastwisko na, którym wszelkie stworzenie podlega ich pasterskiemu zachowaniu. Psy te nie wymagają szczególnej pielęgnacji gdyż mają samoczyszczące futerko, jeśli chodzi więc o kąpiel nie trzeba tego robić zbyt często, ale jeśli już kąpiemy to w bezbarwnym szamponie zawierającym olejki i to nie ze względu na ładny zapach tylko by nie zabarwić futerka i by było ono miękkie a nie sztywne i sterczące. Trzeba je jedynie dość często czesać by zbierać martwe włosy i rozczesywać kołtuny. Jeśli tego nie dopilnujemy, pies będzie obficie liniał, a kołtuny będą mu przeszkadzały i wyglądały nie estetycznie. Owczarek Podhalański potrzebuje zbilansowanej diety. Je on dość dużo i pochłania wszystko co znajdzie się w zasięgu pyska. Szczeniakom dobrze jest podawać drobną karmę namoczoną w wodzie oraz co najmniej raz dziennie gotowany (bez soli) ryż z marchewką i kurczakiem. Ich przewód pokarmowy jest delikatny dlatego wymagają dobrej karmy. Zatem odstawiamy Pedigree i chapi. Najlepszą karmą jest Purina friskiess. Kupując karmę musimy zwrócić uwagę na jej skład. Karma nie powinna zawierać substancji nieorganicznej (skoro nie jest organiczna to nie jest ani pochodzenia zwierzęcego ani roślinnego. Więc co tam jest? plastik?), dobrze też jeśli karma zawiera warzywa i opcjonalnie ryż. (większość karm zawiera też włókno surowe. Nie jest to nic niedobrego dla psa. Włókno surowe to chrząstki i podroby). 
Częste choroby: krzywica stawów- stosuje się na nią preparaty/odżywki zawierające wapń i witaminę D3.
nużyca/ nużeńce skóry- w Polsce nie ma zarejestrowanego leku na to paskudztwo i bardzo ciężko jest to wyleczyć. Kluczowym jest szybkie zareagowanie i podjęcie leczenia (Objawy to zaczerwienienie/zaognienie skóry, powstawanie malutkich strupków oraz silne łysienie. Bez swędzenia). Mój lekarz leczy to zastrzykami leku IVOMEC. Nie jest to lek przeznaczony dla psów, lecz dla koni i krów. 
Podaje się go w małych ilościach, ale nie jest szkodliwy dla naszych pupili. 
Zarobaczenie- Podhalan jak już mówiłam je wszystko co mu do pyska wpadnie, w tym ziemię, trawę, gałązki, płoty, kwiaty, gałęzie, korę, mech, szyszki, igliwie, liście etc... W tym wszystkim żyją nicienie czyli psie robaki. Owczarki te bardzo często są zarobaczone i trzeba dość często przeprowadzać odrobaczanie, ja robię to lekiem PARATEX, wcześniej dostała ANIPRAZOL, ale nie zadziałał zbyt dobrze. 
Skręt jelit- mimo że piesek nie chce to piesek musi odpocząć co najmniej godzinę po jedzeniu, w przeciwnym wypadku może dostać nawet śmiertelnego skrętu jelit.

---

A tak poza tym, odbiegając od książkowych opisów. 
Mój piesek baaaardzo lubi zabawki, szczególnie te pluszowe, które mają dużo odnóży. Bawi się ze wszystkim co do tej zabawy jest chętne (a jak nie jest chętne to trzeba temu czemuś usiąść na głowie). Nie ważne czy to kot, czy duży pies, czy mały pies czy dziecko, jeśli chce się bawić jest fajne. Ponadto bardzo zawzięcie kąsa jeśli coś nie idzie po jej myśli, albo jeśli chce się bawić. I szczeka... Na koty, jeże, jedzenie, muchy etc. Mimo tego wszystkiego co funduje nam jej zdrowie i charakter nie wyobrażam sobie w tej chwili wymienić jej na innego psa

---

anegdotka a'propo jedzenia wszystkiego. Shiro gdy była mała to zjadła gdzieś, a następnie w całości wydaliła zużytą prezerwatywę XD